تخریب منابع آبی با ادامه روند سدسازی فعلی در ایران
طی ۲۰ سال گذشته بسیاری از تالاب‌های کشور که یکی از با ارزش‌ترین منابع آبی محسوب می‌شوند را براثر مدیریت نادرست آب و سدسازی های بی‌ضابطه از دست داده‌ایم و تداوم این روند می‌تواند منجربه بیکار، بی‌خانمان و آواره شدن هزاران نفر از مردم ایران شود. پیش از سال ۵۷ حدود ۲۳ تا ۲۴ سد بزرگ در ایران با ظرفیتی حدود ۲۵ میلیارد متر مکعب وجود داشت و اکنون این میزان به بیش از ۷۰۰ سد بزرگ با ارتفاع بیش از ۱۵ متر، ده‌ها سد کوچک تر و هزاران سد بسیار کوچک تر از جمله آب‌بند، سیل بند یا گابیون رسیده است. مجموع سدهای موجود در کشور اکنون حدود ۴۵ میلیارد متر مکعب گنجایش دارد.
حتی در صورتی که بپذیریم سدسازی امری ضروری و مفید است شاهد افراط بی‌مانندی در زمینه ساخت و ساز، بتن‌ریزی و تعویض مسیر رودخانه‌ها به‌منظور احداث سد در کشور هستیم به‌طوری که دستکاری در سامانه رودخانه‌ها بسیار شدیدتر از آن مقدار آبی است که به گفته وزارت نیرو قرار است مدیریت شود و این مدیریت منابع آب به هیچ عنوان تناسبی با حجم ساخت و سازها ندارد.
پروژه‌های سدسازی ، پروژه‌هایی هستند که بودجه ملی برای آن‌ها صرف می‌شود اما میزان هزینه و بازدهی آن‌ها نسبت به سرمایه‌گذاری و آسیب‌هایی که به محیط زیست، منابع ملی، منابع آبی و… رسانده است، بسیار ناچیز است.
استان‌های شمال کشور از جمله گیلان، مازندران و گلستان نیازی به سدسازی و انتقال آب ندارند چراکه میانگین بارندگی سالانه در استان‌های گیلان و مازندران حتی بیش از میانگین بارندگی سالانه در اروپا است و این میزان در استان گلستان تقریبا با بخش‌های مرکزی اروپا برابری می‌کند. همچنین از بهترین سیستم مهار و ذخیره‌سازی آب یعنی جنگل‌های هیرکانی در شمال کشور بهره‌مند هستیم. از این رو اگر جنگل‌های هیرکانی حفاظت شود می‌تواند بهترین مهار کننده آب و ذخیره‌ساز آب در منابع آب زیرزمینی باشد اما متاسفانه رقابت بر سر گرفتن بودجه به استان‌های مازندران و گیلان نیز رسیده است و ساخت و ساز بهترین و ساده‌ترین راه برای هدایت پول به سمت استان شده است.
بیشتر بدانید : انسان و محیط زیست
آثار مخرب سدسازی به‌ویژه در استان‌های شمالی کدامند ؟
طی اجرا شدن هر یک از پروژه‌های سدسازی در استان‌های گیلان، مازندران و گلستان بخش بزرگی از جنگل‌های هیرکانی چه به علت احداث مخزن سد و چه به‌علت احداث جاده‌های دسترسی برای ساخت سد از بین می‌رود.
یکی از راهکارهای مدیریت منابع آب در کشور اصلاح الگوی مصرف آب، آموزش به مردم و افزایش راندمان مصرف آب یعنی به حداقل رساندن هدررفت و تبخیر آب در آبیاری کشاورزی است. تحقیقات نشان می‌دهد هر فرد برای داشتن یک زندگی راحت و دسترسی به منابع غذایی و آبی سالانه ۲۵۰۰ متر مکعب آب نیاز دارد.
جبران کمبود منابع آب از طریق واردات محصولات کشاورزی که نیاز زیادی به آبیاری دارند را واردات آب مجازی می‌گویند و واردات برخی محصولات کشاورزی می‌تواند راهکار مناسبی برای مدیریت منابع آب کشور باشد.
در ایران ۸۰ تا ۱۰۰ میلیارد متر مکعب آب قابل استحصال وجود دارد و تمام سدهای کشور ظرفیتی حدود ۴۰ میلیارد متر مکعب دارند بنابرین اگر بتوانیم راندمان مصرف آب را دو برابر میزان فعلی کنیم و به ۶۰ درصد برسانیم همین ۴۰ میلیارد متر مکعب آب را بدون نیاز به دست کاری در نظلم رودخانه‌ها می توانیم تامین کنیم. نحوه مدیریت منابع آبی و نظام آبیاری کشاورزی کشور باید اصلاح شود و به‌دنبال آن بسیاری از مشکلات تامین آب نیز حل خواهد شد.