طرح های انتقال آب و آبخیزداری از زبان شرکت مهندسین مشاوره بوم پایش اصفهان
آبخیزداری
آبخیزداری علم و هنر برنامهریزی مستمر و اجرای اقدامات لازم برای مدیریت منابع حوضههای آبخیز اعم از طبیعی، کشاورزی، اقتصادی و انسانی بدون ایجاد اثرات منفی در منابع آب و خاک میباشد. به عبارت دیگر آبخیزداری طراحی و مدیریت حوزه بهمنظور حفاظت و استفاده صحیح و پایدار از منابع طبیعی با توجه ویژه به منابع آب و خاک است.
اقدامات آبخیزداری می تواند راهکاری پیشگیرانه و مطمئن برای مبارزه با خشکسالی در درازمدت باشد. آبخیزداری مجموعه ای از اقدامات مکانیکی، بیولوژیکی، بیومکانیکی و مدیریتی در حوضه های آبخیز است .
در آبخیزداری اهدافی چون کنترل فرسایش و رسوب، کنترل سیل، تثبیت و پایدارسازی رانش زمین، تقویت سفره های آب زیرزمینی و تقویت پوشش گیاهی دنبال می شود.
سیل، رانش زمین، انباشت رسوبات در بستر رودخانه ها، تالاب و انهار کشاورزی، نداشتن تعادل دام و مرتع، خشکسالی، فرسایش خاک، فقر پوشش گیاهی و… از جمله تهدیدات از منظر آبخیزداری هستند .
انتقال آب
انتقال آب بین حوضه ای از طریق مرزهای بینالمللی، ملی، منطقهای و محلی ،به منظور غلبه بر کمبود آب، تامین افزایش تقاضا در بخش کشاورزی، صنعت، برقآبی و خانگی وتحقق توسعه اقتصادی و اجتماعی ، انجام می شود.
انتقال آب درچند تعریف رایج اینگونه بیان شده است:
1 – انتقال فیزیکی آب از یک حوضه به حوضهی دیگر، که در این جابجایی یک حوضه آبریز آب از دست میدهد (مبدأ) و حوضه آبریز دیگر آب به دست میآورد(مقصد). این انتقال علیرغم رفع کمبودها میتواند منشأ تغییرات زیادي در حوضههاي مبدأ و مقصد باشد که باید از دیدگاههاي مختلف مورد ارزیابی قرار گیرد.
2 – هرگونه انتقال آبهای سطحی، زیرزمینی یا فاضلاب به خارج از حوضه رود منبع انتقال که از مرزهای یک حوضه بگذرد،انتقال آب بین حوضه ای محسوب می شود.
3 – انتقالات بین حوضهای در بر گیرنده برداشت آب سطحی یا زیر زمینی از یک حوضه به حوضه دیگر جهت مصارف مفید و نافع می باشد.