ارزیابی اثرات زیست محیطی
ارزیابی اثرات زیست محیطی (به انگلیسی: Environmental impact assessment) فرایندی رسمی است
که برای پیشبینی پیامدهای زیست محیطی (مثبت یا منفی) یک طرح، سیاست، برنامه یا پروژه، پیش از آغاز فرایندهای اجرایی، انجام میگیرد
و با اقدامی پیشنهادی رسمیت مییابد. در بخش مشارکتهای عمومی، ارزیابی اثرات زیستمحیطی
اغلب در مبانی روش اجرایی یا در فرایند کنترل مستندات انجام میشود و یا ممکن است در پی بررسیهای قضایی اجرایی گردد.
ارزیابی اثرات زیست محیطی ممکن است اقداماتی برای تنظیم اثرات زیستمحیطی به سطح قابل قبول را پیشنهاد دهد.
هدف از این ارزیابی، مطمئن ساختن تفکر تصمیم گیرندگان جهت فکر کردن به اثرات زیست محیطی
در زمان تصمیمگیری، یا در زمان پیشرفت پروژه میباشد. انجمن بینالمللی ارزیابی اثرات، ارزیابی اثرات زیست محیطی را اینگونه تعریف میکند:
فرایند تشخیص، پیشبینی، ارزیابی و کاهش اثرات بیوفیزیکی،
اجتماعی و دیگر اثرات مربوط به تصمیمات گرفته شده و تعهدات ایجاد شده میباشد.
ارزیابی اثرات زیست محیطی اغلب موضوعاتی منحصر به فرد هستند،
که هدف آن پایبندی به یک نتیجه زیستمحیطی از پیش تعیین شده نمیباشد،
بلکه آنها به این نیاز دارند که تصمیم گیرندگان در تصمیمهای خود ارزشهای زیستمحیطی را به حساب آورند
و آن تصمیم را با مطالعات محیطی کامل و با جزئیات و نظرات عمومی در اثرات بالقوه زیستمحیطی توجیه کنند.
ارزیابیهای تأثیرات زیستمحیطی به عنوان بخشی از مبحث افزایش آگاهی از محیط زیست، از در دهه ۱۹۶۰ آغاز شد.
در ایالات متحده، با تصویب قانون سیاست ملی محیط زیست، در سال ۱۹۶۹ فرایند ارزیابی اثرات زیستمحیطی نیز بطور رسمی فعالیت خود را آغاز نمود.
شرکت مهندسین مشاور بوم پایش دارای رتبه گرید ۳ سازمان محیط زیست از مراجعه شما به این سایت سپاسگزار است.