ارزیابی توان اکولوژیکی و آمایش حوزه آبخیز با استفاده از GIS با شرکت مهندسین مشاور بوم پایش اصفهان
ارزیابی توان اکولوژیکی
اهمیت به کار گیري روش هاي عقلانی و نظام مند برنامه ریزي در مدیریت و آمایش سرزمین براي همگان روشـن است. ارزیابی توان بالقوه اکولوژیکی سرزمین ابزاري براي برنامه ریزي راهبردي سرزمین می باشد.
این توان سـنجی ها به طور ویژه در بحث مدیریت حوزه آبخیز و شناسایی درجه مرغوبیت و مناسبت آن به منظور فعالیت اقتصـادي و اجتماعی و توسعه پایدار این منابع طبیعی ارزشمند، بیشتر مورد توجه قرار می گیرد.
حوزه آبخیز خوانسار به دلیل دارا بودن توان بالاي محیطی اعم از آب کافی، خاك حاصلخیز، شرایط اقلیمی مطلوب، پوشش گیاهی، عوامل ارتباطی و پدیده هاي طبیعی، پتانسیل بالایی در فعالیت هاي اقتصادي دارد.
ارزیابی GIS
در این مقالـه بـه منظـور تعیـین تـوان طبیعی و کاربري هاي مرتبط با سرزمین، به ارزیابی توان اکولوژیکی حوزه آبخیز با استفاده از GIS پرداخته شـده است . بـر این اساس با شناسایی منابع اکولوژیکی منطقه مورد مطالعه و ایجاد پایگاه رقومی داده هاي مربوط به آن، به تجزیه و تحلیل کاربري هاي طبیعی و تهیه نقشه ارزش گذاري توان اکولوژیکی حوزه آبخیز مبادرت گردید است و منـاطق مطلوب، مستعد و فاقد کاربري از یکدیگر تفکیک می شود .
ارزیابی توان اکولوژیکی سرزمین، مرحله میانی فرآیند آمایش سرزمین است که طی آن متناسب‌ترین کاربری ها برای یک منطقه تعیین می‌شوند. لذا انجام این مطالعات، برای دستیابی به توسعه پایدار امری ضروری بوده و نیازمند تحقیق در مکان از دیدگاه های مختلف است.
هدف ، تعیین توان اکولوژیک اراضی برای کاربری های کشاورزی و مرتع‌داری و همچنین مشخص کردن نوع و مساحت کاربری های غیرمجاز و خارج از توان اکولوژیک است.
بدین منظور، ابتدا نقشه طبقات منابع اکولوژیک آبخیز مناطق شامل بارش، ارتفاع، شیب، اجزاء واحد اراضی (عمق و بافت خاک)، پوشش گیاهی و شدت فرسایش تهیه و از انطباق آن‌ها، نقشه واحدهای همگن زیست محیطی حاصل می شود.
سپس تناسب هر واحد همگن مطابق با مدل اکولوژیکی کشاورزی و مرتع‌داری، برای کاربری های کشاورزی و مرتع‌داری تعیین شود. درنهایت مساحت و نوع کاربری های غیرمجاز با استفاده از انطباق نقشه کاربری اراضی فعلی با نقشه کاربری های حاصل از توان اکولوژیک، استخراج می شود.