عناصر مدیریت پسماند شهری

اصولا سیستم های مدیریت پسماند شهری در سرتاسر جهان ، دارای هشت عنصر موظف به شرح زیر هستند :

1. کاهش در مبدأ

به طراحی، تولید، عرضه و استفاده از محصولات به نحوی که در پایان عمر مفید محصولات، منجر به کاهش کمیت و کیفیت پسماندهای تولید شده باشد ، کاهش در مبدأ می گویند . اجرای این برنامه ها در کشورهای صنعتی ، منجر به بروز نسل جدید از فناوری به نام فناوری پاک در دنیا شده است .

متاسفانه در ایران هنوز در این زمینه اقدامات جدی صورت نگرفته است .

2. راه های کنترل تولید مواد زائد جامد

اساس طراحی سیستم مدیریت پسماند شهری ، شناخت کمیت و کیفیت تولیده. کمیت تولید در حجم سرمایه گذاری برای ماشین آلات، ظروف ذخیره در محل ، ایستگاه های انتقال، ظرفیت دفع سازماندهی و تشکیلات مناسب، مؤثره؛ در حالی که کیفیت مواد بر نوع پردازش ماشین آلات و روش دفع تأثیر می گذارد .

اصولا مشکل اصلی جوامع، تولید روزافزون پسمانده و کم کردن تولید مواد زائد، نیاز به یک انقلاب در صنایع و همین طور طرز نگرش ما به منابع طبیعی دارد ؛ منابع طبیعی باید با حداقل تخریب مورد بهره برداری قرار بگیرند؛ تولید باید به اندازه مصرف و متناسب با اون باشد؛ در مصرف باید نهایت صرفه جویی رو کرد و …

3. ذخیره، پردازش و اداره در محل

سومین عنصر موظف در سیستم مدیریت پسماند ذخیره، پردازش و اداره در محله.

انجام درست این فرآیند بستگی کامل به فعالیت روابط عمومی و آگاه سازی از طرف سیستم مدیریت پسماند دارد . این عنصر نقش مهمی در بهداشت شهری دارد ؛ زیرا دقیقا اینجاست که زباله برای مدتی بدون صاحب و در معابر رها شده! البته در بیشتر شهرهای کشور به روش های مختلف زمان جمع آوری اطلاع رسانی شده است .  به دلایل متعددی از جمله درصد پایین همکاری مردم و همین طور عدم رعایت زمان جمع آوری توسط تیم های شهرداری، هنوز اختلالات زیادی در سیستم مدیریت پسماندهای شهری در شهرهای کشور و حتی در تهران وجود دارد .

4. پردازش

به هر روش یا سیستمی که موجب تغییر شکل فیزیکی یا شیمیایی مواد جامد می شود ، پردازش می گویند . اما پردازش تکنیک های مختلفی دارد که عبارتند از :

کاهش شیمیایی حجم: احتراق و زباله سوزی

کاهش مکانیکی حجم: فشردگی

کاهش مکانیکی اندازه: خرد کردن

خشک کردن و آبگیری

و حالا اهداف پردازش چیه:

بهبود کارایی سیستم های مدیریت پسماند

بازیافت مواد قابل استفاده

تولید انرژی از بازیافت مواد

5. جمع آوری

به برداشتن مواد زائد از محل تولید و بارگیری اون ها در وسیله نقلیه و بعد حمل اون ها به محل هایی که مواد در اونجا باید تخلیه شوند ، جمع آوری گفته می شود . این عنصر از نظر بهداشتی مثل :  آلودگی هوا ، آلودگی آب ، آلودگی خاک ، جلب و پرورش حشرات ، جلب و پرورش جوندگان و … از لحاظ اقتصادی و همین طور از جنبه زیبایی شناختی محیطی بسیار اهمیت دارد .

6. حمل ونقل

پنجمین عنصر موظف در این سیستم حمل و نقل می باشد ؛ این عنصر زمانی ضرورت پیدا می کند که فاصله محل دفع ، از مراکز تولید مواد زیاد باشد ؛ در این صورت باید زباله های جمع آوری شده از وسایل نقلیه کوچک تر به کامیون های بزرگتر بارگیری می شوند . این پروسه در مکانی به نام ایستگاه های انتقال صورت می گیرد .

7. بازیافت

بازیافت یعنی تبدیل مواد زائد و بلا استفاده به موادی که مجددا قابل استفاده باشنند  .

این فرآیند باعث صرفه جویی در هزینه، انرژی، منابع طبیعی و کاهش آلودگی محیط می شود ؛ همچنین فروش مواد به دست اومده مخارج جمع آوری و سایر هزینه ها رو جبران می کند .

بازیافت فقط به تولید محصول منجر نمی شود بلکه تولید انرژی هم می تواند  از نتایج بازیافت باشد . از سه راه مختلف می شود مواد آلی زباله رو به انرژی تبدیل کرد :

• سوزاندن یا احتراق مستقیم مواد آلی
• پیرولیز مواد وتولید گاز و سوخت مایع
• هضم بیولوژیکی همراه با لجن فاضلاب و یا بدون بدون اون و تولید گاز متان.

8. دفع

هیچ کدام از روش های دفع زباله به تنهایی مناسب برای همه ی شرایط نیستند ؛ انتخاب یه روش باید بر پایه ی عوامل محلی مثل هزینه و در دسترس بودن زمین و کارگر و … باشد

. روش های دفع زباله عبارتند از :

• تلنبار کردن زباله (کاملا منسوخ شده)
• دفن در اعماق دریا (کاملا منسوخ شده)
• خوراک دام و طیور (به دلایل بهداشتی حذف شده)
• آسیاب کردن و ریختن زباله در فاضلاب (نیاز به بسترهای آماده داره)
• تهیه کود از زباله (کمپوست)
• تولید بیوگاز از زباله
• سوزوندن در کوره های مخصوص یا زباله سوزها
• دفن بهداشتی

سئو شرکت کلینیک 24