بررسی نحوه نفوذ میکروپلاستیک‌ها به مواد غذایی
آلودگی پلاستیکی یکی از آثار سبک زندگی مدرن ما است. اما به‌حدی گسترش پیدا کرده که حتی به میوه‌ها و سبزیجاتی که پرورش می‌دهیم. راه پیدا کرده است. ریزپلاستیک‌ها به تمام نقاط زمین نفوذ کرده‌اند. آن‌ها در یخ‌های جنوبگان، در روده حیوانات دریایی ساکن در عمیق‌ترین درازگودال‌های اقیانوسی و در آب‌های آشامیدنی سراسر جهان دیده می‌شوند.
طبق تجزیه‌و‌تحلیل سال ۲۰۲۲ سازمان زیست‌محیطی Environmental Working Group، لجن فاضلاب تقریبا ۸۰۹۳۷ کیلومتر مربع از زمین‌های زراعی ایالات متحده را با مواد پرفلوئوروآلکیل و پلی‌فلوئوروآلکیل (PFAS) آلوده کرده است. این مواد که به «مواد شیمیایی جاودانه» معروف هستند، معمولا در محصولات پلاستیکی یافت می‌شوند و در شرایط محیطی عادی تجزیه نمی‌شوند.
لجن فاضلاب محصول جانبی است که پس از تصفیه فاضلاب شهری برجای می‌ماند. ازآن‌جا که دفع لجن فاضلاب پرهزینه است و از طرفی این ماده غنی از مواد مغذی است. در ایالات متحده و اروپا به‌عنوان کود آلی مورد استفاده قرار می‌گیرد. استفاده از لجن فاضلاب به‌عنوان کود در اروپا، تاحدودی به این دلیل است که دستورالعمل‌های اتحادیه اروپا اقتصاد چرخشی ضایعات را ترویج می‌کند. طبق تخمین‌ها، سالانه ۸ تا ۱۰ میلیون تن لجن فاضلاب در اروپا تولید می‌شود و حدود ۴۰ درصد از آن روی زمین‌های کشاورزی پاشیده می‌شود.
راه های ارتباطی با شرکت بوم پایش اصفهان
میکروپلاستیک‌ها می‌توانند برای مدت طولانی در خاک مزارع بمانند. دانشمندان علوم خاک دانشگاه ماربورگ، در دو مزرعه که در آن‌ها لجن فاضلاب آخرین بار ۳۴ سال پیش استفاده شده بود. میکروپلاستیک‌ها را در عمق ۹۰ سانتی‌متری خاک پیدا کردند. شخم زدن زمین موجب انتقال پلاستیک‌ها به نواحی شده بود که در آن‌جا از لجن استفاده نشده بود.
استفاده از لجن فاضلاب به‌عنوان کود، علاوه بر ایجاد مخزن بزرگی از میکروپلاستیک‌ها در خشکی، موجب تشدید بحران پلاستیک‌ها در اقیانوس‌ها خواهد شد. وقتی باران لایه فوقانی خاک را می‌شوید، میکروپلاستیک‌ها را وارد رودخانه‌ها می‌کند یا آن‌ها را به آب‌های زیرزمینی می‌رساند. لوفتی می‌گوید: «منبع اصلی آلودگی پلاستیکی در رودخانه‌ها و اقیانوس‌ها از رواناب‌ها است.» مطالعه‌ی کانادایی که سال ۲۰۲۰ منتشر شد، نشان داد ۹۹ درصد از میکروپلاستیک‌ها به جایی دورتر از محلی که لجن در ابتدا خالی شده بود، منتقل شده بودند.
آلودگی زیست‌محیطی
اگرچه میکروپلاستیک‌ها قبل از اینکه با آب شسته شوند و دور شوند. می‌توانند مواد شیمیایی سمی را وارد خاک کنند. به‌گفته‌ی لوفتی، آن‌ها نه‌تنها از مواد شیمیایی مضری ساخته شده‌اند که می‌توانند هنگام تجزیه شدن وارد محیط شوند. بلکه مواد سمی دیگر را نیز جذب می‌کنند و به این مواد کمک می‌کنند به زمین‌های کشاورزی برسند و در آن جا به داخل خاک نفوذ کنند.
آلودگی پلاستیکی
قطعات ریز پلاستیک‌ها (از لباس‌ها، لوازم آرایشی و پلاستیک‌های بزرگ‌تری که تجزیه می‌شوند). می‌توانند به راحتی وارد منابع آب و خاک شوند.
طبق گزارشی از سازمان محیط زیست بریتانیا، لجن فاضلابی که قرار بود به زمین‌های کشاورزی انگلیس برده شود. در سطوحی که می‌تواند برای سلامت انسان خطرساز باشد. به آلاینده‌هایی ازقبیل دیوکسین‌ها و هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای آلوده بود.
صفحه‌ی اینستاگرام شرکت بوم پایش اصفهان
آزمایشی که سال ۲۰۲۰ توسط مری بث کرکهام، کارشناس کشاورزی دانشگاه کانزاس انجام شد. نشان داد که پلاستیک‌ها برای گیاهان به‌عنوان حاملی برای جذب مواد شیمیایی سمی مانند کادمیوم عمل می‌کنند. کرکهام در آن زمان گفت: «برگ‌های گیاهان گندمی که در خاکی رشد کرده بودند که در آن کادمیوم به همراه پلاستیک‌ها وجود داشت. نسبت‌به گیاهانی که در خاک بدون پلاستیک رشد کرده بودند، کادمیوم بسیار بیشتری داشت.»
پژوهش‌ها همچنین نشان می‌دهند که میکروپلاستیک‌ها می‌توانند جلوی رشد کرم‌های خاکی را بگیرند. و موحب کاهش وزن آن‌ها شوند. دلایل این کاهش وزن به‌خوبی مشخص نشده است. اما یکی از تئوری‌ها این است که میکروپلاستیک‌ها ممکن است دستگاه گوارش کرم‌های خاکی را مسدود کنند و توانایی جذب مواد مغذی و بنابراین رشد آن‌ها را محدود کنند.