
سهم موجودات زنده در استفاده برابر از زیستگاه
زیستگاه خانه یک ارگانیسم است و حیات خود را در آن ادامه میدهد. در نتیجه بنیادیترین مکان تداوم حیات است. زیستگاه تمامی شرایط زیست محیطی را که یک ارگانسیم برای زنده ماندن نیاز دارد تامین میکند. برای حیوانات، زیستگاه تمام چیزی است که نیاز دارد تا غذا پیدا کند، نوع غذای خود را انتخاب کند و با موفقیت به تولید بپردازد. گیاهان، زیستگاه باید ترکیب نور، هوا، آب و خاک را تامین کند. برای انسان زیستگاه را میتوان در غالب مسکن در نظر گرفت، سقفی برای زندگی و محلی برای رشد، نمو و استراحت. اجزای اصلی یک زیستگاه پناه، آب، غذا و فضای کافی هستند.
صفحهی اینستاگرام شرکت بوم پایش اصفهان
اما یک زیستگاه مناسب باید از ترکیب مناسبی از موارد ذکر شده در بالا برخوردار باشد. تا موجود زنده به راحتی بتواند به بقای خود ادامه دهد. پایداری یک زیستگاه یک فرایند دو طرفه بین انسان و دیگر موجودات زنده است و هرچقدر که زیستگاه برای دو طرف پایدارتر باشد، زندگی کردن در فضا راحتتر رقم خواهد خورد.
تغییر زیستگاه عامل اصلی انقراض گونهها است. از بین رفتن یا تغییر زیستگاههای طبیعی میتواند منجر به مرگ گونههای موجود در آن شود که این روند با ادامه رشد جمعیت انسانی و توسعه زمینها برای خانه سازی، توسعه شهری و غیره تشدید خواهد شد. این از دست دادن نه تنها به گونههای منفرد آسیب میرساند، بلکه میتواند منجر به ناپدید شدن کل اکوسیستمها نیز شود.
تغییر اقلیم نیز یکی از عوامل اصلی تخریب زیستگاه است چرا که میتواند. شرایط محلی را چنان تغییر دهد که گونههای بومی دیگر نتوانند زنده بمانند و با توجه به درگیر بودن جهان با موضوع تغییرات اقلیمی و خواست بشر برای توسعه شهرنشینی و شهرسازی، حفاظت از زیستگاهها اهمیت بسیاری پیدا میکند. توسعهای نامتوازن که در برخی از کشورها ضوابطی نظاممند را به خود گرفته است اما در برخی دیگر از کشورها، به ویژه کشورهای در حال توسعه و فقیر، در هرج و مرج در حال رخ دادن است.
اهمیت همین موضوع باعث شده است تا شعار امسال سازمان ملل به مناسبت روز جهانی زیستگاه ها، (Mind the Gap. Leave No One and No Place Behind. به شکافها فکر کنید و هیچ کس و هیچ جایی را پشت سر نگذارید) انتخاب شده است. این شعار بر گسترش نابرابری در شرایط زندگی در سراسر جهان تمرکز دارد و تاکید دارد که تغییرات آب و هوایی گسترده و همچنین شیوع بیماری کرونا بیشترین آسیب را به قشرهای آسیب پذیرتر جمعیت وارد میکند. که باید مورد توجه قرار گیرد. موجودات زنده باید بتوانند ببه صورت پایدار و برابر از ظرفیت های زیستگاهی استفاده کنند و همه از حق حیات برابر در استفاده از پناهگاهی امن برخوردار باشند.