انواع آلودگی‌های رادیواکتیو

انواع آلودگی‌های رادیواکتیو

انواع آلودگی‌های رادیواکتیو

بر اساس فرکانسی که آلودگی رادیواکتیو اتفاق می‌افتد، آلودگی می‌تواند به صورت پیوسته، گاه به گاه یا تصادفی باشد.

آلودگی پیوسته:

در آلودگی رادیواکتیو پیوسته، نوعی از آلودگی است که معمولا از معادن اورانیوم، راکتورهای هسته‌ای و آزمایشگاه‌های تست ناشی می‌شود که معمولا، آلاینده‌های رادیواکتیو در آن‌ها وجود دارند.

آلودگی گاه به گاه:

در آلودگی رادیواکتیو گاه به گاه، نوعی از آلودگی است که در طول آزمایش‌های هسته‌ای یا تست‌های تجربی روی مواد رادیواکتیو به وقوع می‌پیوندد.

آلودگی تصادفی:

در آلودگی رادیواکتیو تصادفی نوعی از آلودگی است که وقتی به وقوع می‌پیوندد که نوع خاصی از آزمایش‌ها که شامل مواد خطرناک هستند با شکست مواجه می‌شوند و مواد مورد استفاده برای آزمایش از کنترل خارج می‌شوند.

مثال‌هایی از آلاینده‌های رادیواکتیو

مواد رادیواکتیو، مواد یا عناصری هستند که تشعشعات را ایجاد می‌کنند، بنابراین پایدار نیستند و به دیگر مواد رادیواکتیو یا غیر رادیواکتیو تبدیل می‌شوند. آسیبی که آن‌ها می‌رسانند، بستگی به نوع ماده رادیواکتیو و «نیمه عمر» (Half-life) آن (مدت زمانی که ماده پرتوزا، بر اثر واکنش‌های پرتوزایی به نصف خود تقلیل پیدا کند) دارد. اساسا، هر چه نیمه عمر بالاتر باشد، تاثیر کمتری بر سلامتی انسان می‌گذارد. عناصر رادیواکتیو با نیمه عمر کم و خیلی کم، به خاطر اثرات خطرناکی که دارند یک تهدید بسیار جدی برای سلامتی انسان محسوب می‌شوند.

اغلب مواد رادیواکتیو، نیمه عمری برابر با صدها و هزاران سال دارند و هنگامی که تولید شدند، برای مدت بسیار بسیار زیادی در محیط باقی می‌مانند. بسیاری از عناصر رادیواکتیو (مواد)، به طور طبیعی در محیط وجود دارند. اغلب آن‌ها در نیروگاه‌های برق هسته‌ای استفاده می‌شوند و مولفه اساسی سلاح‌های هسته‌ای هستند. مثال‌هایی از انواع مواد رادیواکتیو، در ادامه بیان شده است.

آلاینده‌های رادیواکتیو چیست؟

صفحه‌ی اینستاگرام شرکت بوم پایش اصفهان

  • «سزیم-۱۳۷» (CAESIUM-137): برای تشعشع درمانی در پزشکی مورد استفاده قرار می‌گیرد (برای درمان سرطان).
  • «استرانسیوم-۹۰» (STRONTIUM-90): برای «مولدهای ترموالکتریک» (Thermoelectric Generators)، منابع برق قابل حمل برای تجهیزات فضایی، ایستگاه‌های فضایی و دیگر موارد مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  • «پلوتونیوم-۲۳۸» (Plutonium-238): به عنوان منبع گرمایش برای «مولد گرما-الکتریکی ایزوتوپی» (Radioisotope Thermoelectric Generators) مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  • «اورانیوم-۲۳۵» (Uranium-235): برای سوخت رآکتورهای هسته‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  • «کرومیوم-۵۱» (Chromium-51): به عنوان تشعشع قابل ردیابی استفاده می‌شود که می‌تواند پارامترهای گوناگون پزشکی را نشان دهد.
  • «کبالت-۵۷ و ۶۰» (Cobalt -57 & 60): در پزشکی هسته‌ای کاربرد دارد.
  • «کلسیوم-۴۷» (Calcium-47): در تحقیقات پزشکی کاربرد دارد.
  • «یودین-۱۲۳» (Iodide-123): برای درمان بیماری‌های تیروئید مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  • «کریپتون-۸۵» (Krypton-85): برای چراغ‌های نشانگر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  • «نیکل-۶۳» (Nickel-63): برای تشخیص مواد منفجره مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  • «رادیوم-۲۲۶» (Radium-226): در میله‌های برق‌گیر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  • «استرانسیم-۸۵» (Strontium-85): در تشکیل استخوان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  • «توریم-۲۲۹» (Thorium-229): برای لامپ‌های فلئورسنت مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  • «تریتیوم» (Tritium): در مطالعات مربوط به متابولیسم داروها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
  • «اورانیوم-۲۳۴» (Uranium-234): در وسایل دندان‌پزشکی، مانند تاج، استفاده می‌شود.
  • «رادون» (Radon): در حدود ٪۵۵ از تشعشعات طبیعی را تشکیل می‌دهد.

مطالب بیشتر:

خطرات آلودگی هوا با اکسید گوگرد

اثرات کربن مونوکسید در هوا

آلاینده‌های رادیواکتیو چیست؟